| تلاش‌هاي سنديكاي صنايع آلومينيوم به ثمر نشست |
چند صباحي است كه زمزمه‌هاي تفاوت قيمت آلومينيوم در داخل و خارج از كشور به گوش مي‌رسد اين اختلاف قيمت كه مزيت‌هاي صادراتي را از بين برده است در سال جاري با كمبود عرضه هم عجين شد تا گلوي كارخانجات پايين‌دستي فشرده‌تر شود و نفس صنايع به شماره بيفتد.
در اين ميان سنديكاي صنايع آلومينيوم مدعي بود كه جهت حل مشكلات صنايع گام بر مي‌دارد و تلاش زيادي درخصوص حل اين معضلات انجام مي‌دهد.
طي دو هفتة اخير شاهد عرضة آلومينيوم در بورس كالا و همچنين كاهش قيمت آلومينيوم به‌شكل قابل‌توجهي بوديم. اين موضوع بهانه‌اي شد تا با مهندس حقيقي، دبير سنديكاي صنايع آلومينيوم مصاحبه‌اي انجام دهيم و از ايشان درخواست كنيم كه در رابطه با اقدامات سنديكا و ارتباط آن با عرضه‌هاي اخير و كاهش قيمت‌ها توضيح بفرمايند:
مهندس حقيقي ضمن تأييد ارتباط اقدامات سنديكا با عرضه‌هاي اخير و كاهش قيمت‌ها گفت: يكي از اهداف اصلي سنديكا در كوتاه‌مدت، اصلاح وضعيت نابسامان بازار آلومينيوم است كه اين نابساماني شامل نحوة عرضه، نحوة قيمت‌گذاري، عدم شفافيت قيمت‌ها است كه حاصل اين معضلات عدم برآورده‌شدن نياز اولية صنعت‌كاران و صادركنندگان بوده است.
يك توليدكنندة پايين‌دستي بايد بتواند براي توليد و فروش و صادرات خود برنامهريزي داشته باشد و بتواند براساس يك فرمول شرايط طوري كنترل و برنامهريزي كند كه درخصوص تأمين كالاي اوليه و فروش آن و سود بدست‌آمده حركت خود را آغاز نمايد. در بيشتر كشورها ابزار اين كنترل وجود دارد كه يكي از آن‌ها معاملات آتي است كه متأسفانه خيلي وقت است در بورس ما جايگاهي نداشته است. توليدكننده بايد ريسك خود را كم كند و بتواند در كنار كسب سود معقول، تعهدات خود را به مشتريان عملي سازد.
در اينجا حداقل كاري كه مي‌توان براي توليدكننده انجام داد آن است كه نحوة قيمت‌گذاري در داخل هماهنگ با قيمت‌گذاري بين‌المللي باشد و همراه با آن كاهش و افزايش داشته باشد. اين درحالي است كه در داخل كشور نمودارهاي اين‌دو نشان مي‌دهد كه نحوة قيمت‌گذاري داخل و خارج همسو و هماهنگ نبوده است.
مبناي تعيين قيمت بايد تابعي از قيمت بين‌المللي مثلاً بورس‌فلزات‌لندن (LME) باشد. همچنين در فرمول قيمت‌گذاري يك پرميوم اعمال مي‌گردد كه پرميوم واقعي هم‌اكنون بسيار پايين‌تر از پرميومي است كه در فرمول فعلي استفاده مي‌شود. طبق نظر كارشناسي‌شدة سنديكا اين پرميوم بايد پرميوم واقعي و بين‌المللي باشد و يا حداقل به اندازة پرميوم صادراتي شركت‌هاي مادر باشد.
يعني شركت‌هاي اسملتر با هر پرميومي كه شمش خود را صادر مي‌كنند با همان پرميوم به داخل عرضه داشته باشند.
بر اين اساس طي جلساتي كه سنديكا با ستاد تنظيم بازار و سازمان حمايت از توليدكننده و مصرف‌كننده داشته است، در تاريخ ۱۳/۲/۹۴ مقرر شد سازمان حمايت آخرين پرميوم‌هاي صادراتي شركت‌هاي اسملتر را بررسي نمايد و پرميوم جديد را جايگزين پرميوم ۳۶۰ دلار سال گذشته نمايد. جهت اطلاع خوانندگان به اين نكته اشاره مي‌كنم كه پرميوم آلومينيوم در بندر روتردام هلند ، از حداكثر ۴۱۰ دلار در پاييز سال ۹۳، به ۱۰۰ دلار در دو ماه اول سال ۹۴ رسيده است.
بدين‌ترتيب ديگر پرميوم ۳۶۰ دلار قابل‌قبول نيست و با توجه به پرميوم‌هاي جهاني بايد به‌روز شود. اما متأسفانه پس از گذشت چند هفته هنوز سازمان حمايت اين بررسي را يا انجام نداده است و يا هنوز گزارش آن‌را به ستاد تنظيم بازار ارائه نكرده است.
در دنيا و در بيشتر كشورها، براي فروش مواد خام و اوليه، عوارض صادرات مي‌گذارند و اگر جنسي ميان‌دستي باشد اين عوارض كمتر مي‌شود و درصورتي‌كه محصول نهايي صادر شود حتي ممكن است به جايزة صادراتي تبديل گردد و بدين‌ترتيب از صنعت پايين‌دستي كشور خود حمايت مي‌نمايند و تشويق مي‌كنند كه در كشور اشتغال ايجاد شود و ارزش‌افزوده محصول شامل خود كشور شود اما متأسفانه كشور ما الگوي مناسبي در اين موضوع ندارد و مواد خام از كشور ما به قيمت ارزان صادر مي‌شود درصورتي‌كه در داخل بسيار گران‌تر از قيمت صادراتي عرضه مي‌گردد. بدين‌ترتيب هزينة تمام‌شدة توليدكنندة داخلي ما از قيمت محصول مشابه خارجي كه وارد كشور مي‌شود بالاتر است و عرصة رقابت را به محصول و رقيب خارجي مي‌بازيم و اين چيزي جز تضعيف و توقف صنايع پايين‌دستي داخل دربر ندارد.
در اينجا مژده اي براي صنايع آلومينيوم دارم و به دو مورد از اقدامات سنديكا كه به‌ثمر نشسته است اشاره مي‌كنم:
۱- جلوگيري از تخصيص ارز مبادله‌اي به محصولات وارداتي كه مشابه داخلي دارند.
۲- نزديك‌كردن قيمت داخل به قيمت صادراتي كه براي رسيدن به نتيجة موردنظر بايد قيمت داخل براساس قيمت صادراتي تنظيم گردد. در اين صورت از افزايش كاذب قيمت‌ها و دلال‌بازي و ايجاد بازار كاذب جلوگيري مي‌شود.
سنديكا هميشه و به‌صورت جدي فشار مي‌آورد و پيگيري مي‌كند كه عرضة آلومينيوم (شمش، بيلت و شمش آلياژي) به‌صورت مداوم، مستمر و به اندازه باشد.
از آبان سال ۹۳، عرضه‌ها به‌صورت مستمر بود ولي از ابتداي سال ۹۴ مقاومت‌هايي براي عدم عرضه به بازار صورت گرفت كه بازار را ملتهب كرد و قيمت‌ها برخلاف قيمت‌هاي جهاني كه رو به كاهش بود، افزايش يافت. با پيگيري‌هاي انجام‌شده توسط سنديكا نه‌تنها مقرر شد مجدداً عرضة آلومينيوم طبق روال گذشته صورت گيرد بلكه كسري‌هاي عرضة اول سال را نيز بايد به‌سرعت در بورس عرضه نمايند. قيمت آلومينيوم بايد با قيمت جهاني بالا و پايين برود بدين‌ترتيب صنايع بالادستي آلومينيوم (اسلمترها) در امنيت خواهند بود. سنديكا مخالف اين است كه آلومينيوم اوليه در داخل كشور با قيمتي پايين‌تر از قيمت صادراتي فروخته شود زيرا صنايع بالادستي ما و اسلمترها بايد در امنيت باشند و حفظ گردند. به‌نظر من قيمت‌ها بايد طوري تعيين شود كه چه صنعتگر داخلي چه صادركننده و چه صنعت مادر در حاشية امنيت قرار گيرند.
منبع خیر:سایت alinclub سه شنبه 9 خرداد
